Gele haaien
Vorige week heb ik afstand genomen van mijn twin, mijn tweelingsziel…
Deze ochtend toen ik langzaam wakker werd en aan hem dacht, wilde ik dit loslaten, doch dit is niet zo eenvoudig. Terwijl ik dit probeerde te omvatten, zwom er een gele haai mijn gezichtsveld binnen: groot en majestueus.. De haai was niet alleen. Ik zat onder water ( =emoties) op de bodem. Mijn ziel wou me iets uitleggen.
De haaien staan voor mijn angsten, de gele kleur voor levensvreugde.
Toen ik in heel mijn lijfje voelde dat er weer een schil van die figuurlijke ui mocht geschild worden, nam nieuwsgierigheid de bovenhand.
De gele haaien omcirkelden me, maar ze werden kleiner. De angst die voelbaar was in mijn lichaam verminderde ook, nieuwsgierigheid werd groter.
Wat willen jullie me vertellen?
Ik voelde vertrouwen inzakken in al mijn cellen en stak mijn hand uit. De haaien lieten zich strelen, meer nog ze genoten van de liefdevolle aandacht en werden nog kleiner.
Jullie zijn een deel van mij, jullie hebben me gediend en jullie dienen me nog steeds als energie. Jullie helpen me te groeien en bewust te worden.
Hoe ga ik verder? Moet ik ontrafelen waarvoor jullie staan?
Ik overliep wat me de laatste dagen was opgevallen:
1/ de song van Michael Jackson: ‘You are not alone’ https://www.youtube.com/watch?v=S7EoTFO3U0Y
2/ vanavond ga ik met vriendinnen naar een lezing van Anna Verwael in verband met imprints vanaf conceptie/zwangerschap/geboorte
3/zelf ben ik een les aan het voorbereiden over Pure Vreugde (door contact met de energie van Cherubijnen)
Moest ik nu nog eens gaan praten met mijn moeder over mijn conceptie, haar zwangerschap van mij of mijn geboorte?
Had het feit dat ik afstand genomen had van mijn twin waarmee ik ‘ god-ontmoet-gods’ ervaringen heb gekend hiermee te maken? Doch door mijn drang naar volledige transparantie zowel binnen in mezelf (ik wil ook mezelf volledig laten zien en leren kennen) als transparantie in mijn buitenwereld ( ik hoef mezelf niet te verbergen, ik claim mijn geboorterecht op om ook in de buitenwereld geen masker te dragen of een geheim te zijn) heb ik afstand genomen. Om mezelf en die transparantie ruimte te geven .
Het is wat het is.
Ik wens zowel hem als mezelf een harmonieus leven toe en ik ben dankbaar voor het cadeau van deze ervaring.
Tijd zou mijn visioen wel uitleggen… het is tenslotte bijna PASEN ( transformatie in het Licht/ Alchemie).
Doch het kwam sneller dan verwacht😊.
Toen ik op mijn fiets door de regen naar de bakker reed, zag ik met mijn geestesoog dat mijn innerlijk kind bij me was komen zitten in het visioen en mijn spel met de gele haaien volgde.
Ze sloeg mijn aanbod om mee te spelen niet af nadat ik haar bevestigd had dat ze niet bang hoefde te zijn. De haaien symboliseerden enkel mijn angsten.
Lachend begon mijn innerlijk kind mee te spelen. Op de bodem van de oceaan speelde ik in mijn menselijke aardse gedaante van nu samen met mijn innerlijk kind en al die haaien…tot de haaien helemaal oplosten…
Eigenlijk merkten we niet dat ze opgelost waren, zo diep waren zij en ik in ons spel met elkaar opgegaan.
Onze ogen kruisten.
In haar ogen zag ik zoveel liefde, vreugde, blijdschap, onschuld. Toen ik vanuit haar perspectief keek zag ik zoveel waardering, respect, herkenning, dankbaarheid en liefde in de vrouw die ik geworden ben.
Een vortex van Licht dwarrelde rond ons op, sloot ons in en bracht ons helemaal omhoog uit het water. We werden één: mijn innerlijk kind en ik.
Fladderende engeltjes van Pure Vreugde als blije baby’s met prachtige vleugeltjes vlogen dartel rond ons.
Al schaterlachend namen ze ons op in hun veld.
Tranen van dankbaarheid en diepe innerlijke vreugde.
Dankjewel aan mijn Mens-Zijn voor deze ervaring.
Het leven is wat het is.
Ik ben wie ik ben.
Jij bent wie je bent.
Jij bent een andere ik.
Ik een andere jij.
Het is. Ik ben.
Pure Vreugde.
Alles mag er zijn.
