De tijd vliegt voorbij.
Tijd lijkt steeds sneller te gaan of voel ik dit zo aan omdat ik zelf wat ouder word en mijn perceptie verandert?

Er heeft me ooit iemand uitgelegd dat dit het gevolg was omdat je dichter tegen je levenseinde of dood komt te staan. Tijd is relatief.
Zou kunnen… dan hou ik me misschien met alles wat ik in me heb juist heel  vast aan mijn resterende levenstijd? Voelt aan als angst, deze stelling resoneert niet met me. Kost het dan nu meer moeite om te leven omdat ik er meer aan vasthoud? Ik heb juist het gevoel dat we zachter worden met het verouderen en er meer aanvaarding is.
Of worden onze gedachten in ons hoofd  minder druk?

Volgens Aartsengel Ariël hebben we als mens het wonder van het leven gekregen met als kers op de taart: onze vrije wil. Wij mogen zelf keuzes maken. De belangrijkste keuze (en tevens leerschool) is vanuit haar perspectief: willen we leven in de ‘dimensie van Angst’ of in de ‘dimensie van Liefde?

In de ‘dimensie van Angst’ is er het begrip ‘Tijd’ gecreëerd waardoor we  een verleden en een toekomst kennen.

Door de ervaringen in het verleden creëert ons ego angst in een toekomst die nog gevormd dient te worden. Als we het verleden niet loslaten, onze wonden niet helen, blijven we ook vasthangen aan het verleden. Zo oefent het ego controle uit en heeft het bestaansrecht.

Als we leven in het heden, het ‘Nu’, leven we in het ‘Moment van creatie’ of met andere woorden in de ‘Dimensie van Liefde’. Dit is het eeuwig creërende ‘Nu’, de eeuwig durende creatie van de Schepping.  Hier is ons ego ondergeschikt, we gaan in overgave, niet onze wil geschiedt maar die van onze ziel, ons hart. Ego verdwijnt, angst verdwijnt, tijd verdwijnt…

We leren luisteren naar onze Divine Timing

Door te vertrouwen op ons hart geven  we ons over aan  deze Divine Timing, voelen we ons geborgen en gedragen.

De behoefte om ‘Tijd’ te controleren verdwijnt. Het ego lost op in het grote geheel.

Dit is een staat waarvoor we ons persoonlijk kunnen ontwikkelen, onze wonden helen, in dankbaarheid loslaten wat ons niet meer dient en naar onze diepe kern reizen.

Kleine bedenking: problemen gecreëerd in de dimensie van Angst kunnen nooit opgelost worden door creaties van Angst. De Angst zal enkel groeien….

De oplossing zal mogen voortkomen vanuit de dimensie van Liefde. Zoals Albert Einstein al liet weten: de grootste kracht is Liefde…

Ik wens je alle Tijd toe!

Ik wens je het eeuwige Nu toe!